من کسی را دارم که دلش چون یاس است
چشم هایش به صفای گل سرخ
دستهایش پلی از احساس است
من کسی را دارم که سرانجام نگاهش آبیست
سینه اش داغ شقایق دارد
آسمان دل او مهتابیست
من کسی را دارم که در قنوت چشم های غم زده
در حریر خاطرات کودکی
در سکوتی سربی ماتم زده
من کسی را دارم که در غروب غربت آینه ها
درطلسم غصه های شاپرک
در تمام عقده ها و کینه ها
دستهای او چنان پروانه ای
روی خستگی هایم هست
من کسی را دارم موج در دریای عمرش بی قرار
اشکها در چشم او چون آینه
عشق او تنها عبور از انتظار
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: